اعتراف29(پشتیبان؟)

بسم الله

قبل از دستور- یک هفته ای می شد که حتی برخی از دوستان هم وقتی می خواستند وارد بحث های انتخاباتی بشوند، هیچ نمی گفتم و فقط می شنیدم یا جواب سر بالا می دادم. فی الواقع حرفی هم برای گفتن نداشتم.

خود دستور- "پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد". این جمله از امام را همه شنیده اند. امامی که این روزها مرجع ضمیر سخنان خیلی ها شده است و خیلی ها با توسل به زنده کردن آرمان های همین امام خیلی کارها را می کنند. امامی که پشتیبانی ملت از ولایت فقیه را رکن رکین جمهوری اسلامی دانست، حالا فقط اسمش بر سر زبان هاست و کم تر کسی است که این شب ها کنار فریادهای الله اکبرش، به این فکر کند که پشتیبانی از ولایت فقیه سیری چند؟

بعد از دستور- کاری به درگیری ها و تظاهرات های مسالمت آمیز 25 تا 29 خرداد ندارم. اما زیاده روی برخی از عالیجنابان در روز شنبه دیگر خسته ام کرد. درگیری هایی که کم کم دارد قبای سفید شیخ اصلاحات و شال سبز نخست وزیر امام را قرمز می کند. حال که هر دو از امام دم می زنند، فراموش کرده اند که پیر جماران چقدر برای حرمت ولایت فقیه گلویش را پاره کرد.

خارج از دستور:
*دیدم که بعد از یک هفته، مرد سبز ایران بالاخره اعتراضات خود را کمی به چاشنی استدلال آغشته کرد و تقدیم شورای نگهبان نمود. اما این که چرا یک هفته بعد از انتخابات و بعد از این همه درگیری و لشگر کشی؛ جای سئوال دارد. (+)
*آشوب و فتنه که به پا می شود، فضا غبارآلود می شود. پیگیری مطالبات هم در فضای غبارآلود ممکن نیست، تقریبا.
*این همه قبل از انتخابات حرف از قانون بود. حال همان قانون "اخ" شده است و غیر قابل پیگیری. عجب دنیایی است!
*وبلاگ سیب خوشبو به دلیل عدم تمدید دامنه و هاست فعلا تا 30 روز آینده معلق است. خودم دلم برای آن جا لک زده است، اما چه کنم؟ جریانش خیلی مفصل است.

اعتراف امروز:از ریزش ها می ترسم...خیلی!