بسم الله
بنا نداشتم درباره برخی چیزها بنویسم. اما وقتی بعضی اتفاقات می افتد، آدم به خودش می گوید بگذار بگویم. هر چه آید خوش آید!
***
محسن رضایی که بعد از بیانیه هفدهم موسوی، به رهبری نامه نوشت، خیلی از همین آقایانی که ادعایشان گوش فلک را کر کرده است، از تعیین تکلیف آقای سپاه برای رهبری اظهار تاسف کردند. گفتند که رضایی هم شد جزو سر های فتنه و این ها.
در لحن نامناسب نامه رتبه سوم انتخابات اخیر شکی ندارم. اما همین آقایانی که خوب نشسته اند و دارند رصد می کنند اوضاع را، کلاهشان را قاضی کنند و این نامه را با آخرین نامه آقای رییس جمهور به رهبر معظم انقلاب مقایسه کنند.
آن موقع که احمدی نژاد تلویحا دستور رهبری را ناشی از «تبلیغات منفی فشارها و جوسازیهای بعضی رسانه ها و جریانهای سیاسی» دانست، آن موقع محمود سر ِ فتنه نبود؟
آن موقع دلتان برای مظلومیت سید علی حسینی خامنه ای نسوخته بود و مملکت در خطر نبود؟
آن موقع فکر نمی کردید که آقای احمدی نژاد را جو بگیرد و احساس کند که مثلا مهم است؟
آن موقع درد ولایت تان نگرفته بود؟
"ایام عزت مستدام" آقایان!
اعتراف امروز: تا حالا هیچ وقت از رای ام پشیمان نشده ام. حتی زمانی که حاج محسن نامه را به آقا نوشت. خوشحالم که در تعرفه انتخاباتی ام، ننوشتم: محمود احمدی نژاد!
» مرتبط ها:
- انتقاد از مشایی، سر ِ آهستان را به باد داد! / وبلاگ نیوز
- معضلی به نام احمدی نژاد / منبر نت
- درباره فیلتر شدن آهستان / آهستان
- آهستان که مهم نیست / شب نوشت
- سان سور / بر ساحل سلامت
بلیغات منفی فشارها و جوسازیهای بعضی رسانه ها و جریانهای سیاسی