اعتراف‌های من

دغدغه‌های شخصی حسن میثمی

اعتراف‌های من

دغدغه‌های شخصی حسن میثمی

اعتراف‌های من

اول قرار بود هر روز اعتراف کنم. اما انگار اعتراف کردن هم توفیق می‌خواهد که اصلا در بساط ما یافت می‌نشود. برای همین گاه‌گداری این‌جا حرف می‌زنم.

آخرین نظرات

آخرین مطالب

۱ مطلب در دی ۱۳۹۰ ثبت شده است

همین دو شب پیش بود که اصغر فرهادی، کارگردان فیلم "جدایی نادر از سیمین" به‌خاطر این فیلم، جایزه گلدن گلوب سال 2012 را در بخش بهترین فیلم خارجی دریافت کرد.

در حاشیه دریافت این جایزه، فرهادی با "آنجلینا جولی" هم دیداری تازه می‌کند و در مراسم هم با بازیگران هالیوودی می‌نشیند و جایزه خود را هم از "مدونا"ی خواننده می‌گیرد و چند ثانیه هم در آن میان از مردم صلح‌دوست خود یاد می‌کند.

***

حالا در این میان واکنش‌های رسانه‌های داخلی ما بسی جالب است. یک خبرگزاری (که خود را بزرگ‌ترین خبرگزاری فارسی زبان می‌داند) به غمزه چشم‌های فرهادی به "جودی فاستر" ایراد می‌گیرد (که البته خبرش بعدا حذف می‌شود) و یا یک خبرگزاری دیگر، مصافحه فرهادی با آنجلینا جولی را خلاف عرف دیپلماتیک کشور می‌داند! انگار که فرهادی دیپلمات است!

یک چیزی این وسط مغفول مانده است که انگار به آن توجه نمی‌کنیم. آن‌هم این است که باید قبول کنیم که اصغر فرهادی، همین اصغر فرهادی است!

فرهادی اگر با ما هم عقیده بود، کاری می‌کرد که با بازیگران کمپانی که سالیانه چندین فیلم علیه کشور ما بازی می‌کنند، رو در رو نشود و با آنان مصافحه نکند. یا فرهادی اگر با من و تو موافق بود، به همین راحتی با بازیگران دولتی امریکا در یک جشن حاضر نمی‌شد و جایزه امریکایی را نمی‌پذیرفت.

او برایش این چیزها مهم نیست. یعنی اعتقادی به منازعات فرهنگی و همه آن چیزهایی که برای ما مهم است ندارد. باید اصغر فرهادی را با آنجلینا جولی بپذیریم.

***

واقعیت این است که اصغر فرهادی با فیلمش، جایزه‌های بین‌المللی را درو کرده است و احتمالا تا این‌جا توانسته با لابی‌های موفقی که داشته، نگاه‌ها را به خود معطوف کند. دریافت جایزه اُسکار هم برای او خیلی بعید نیست.

حالا ما این وسط می‌خواهیم چه کنیم، خدا داند!

می‌توانیم کما فی‌السابق خودمان را به در و دیوار بکوبیم و سر ِ اصغر فرهادی داد و بیداد کنیم.

اما یک راه دیگر هم هست! می‌توانیم سرمان را بالا بگیریم و چشم در چشم اصغر فرهادی بایستیم. به او به‌خاطر موفقیت‌ش تبریک بگوییم و بگوییم: آقای فرهادی! با کمال احترام؛ از نظر من، تو نماینده کشور من نیستی! همین!

۴۶ نظر ۲۷ دی ۹۰ ، ۱۶:۵۱
حسن میثمی